Eerste indruk.

Hallo daar ben ik weer! 

Dit keer minder bier en feest want het echte werk is begonnen gister.

Ik loop stage in het Vivantes klinikum in Neukölln. 10 weken lang ga ik op een Comfort station werken. Dit is een afdeling die wij in Nederland niet kennen. Het is een soort privé afdeling voor mensen die veel geld willen betalen voor goede zorg. Ze betalen wel 150 euro per nacht voor een kamer. Maar dan heb je ook wel wat. Als je binnenkomt ligt er een rode loper en overal op de afdeling ligt tapijt. Iedere kamer is voorzien van eigen badkamer, nachtkastje met een minibar (kleine koelkast), een flatscreen tv en er in en zelfs een balkon op iedere kamer. Als de patiënt aan komt zorgen wij er voor dat alles netjes is en de patiënt voorzien word van een badjas,badslippers,toilettas (tandenborstel,kam,shampoo,zeep) een kladblokje en een pen.

Mijn eerste dag was heel erg spannend. Ik spreek namelijk haast geen Duits. Mijn meest voorkomende zin was dan ook: Ich sprechen noch kein Deutsch, aber ich will das lernen op een heel gebrekkige manier. Toen kwam ik er achter hoe belangrijk het is om goed te kunnen communiceren met je collega’s maar ook zeker met de patient. Je wil de patient geen vervelend onaangenaam gevoel geven. Ze betalen natuurlijk veel geld om daar te liggen!

Toch heb ik de sfeer van het ziekenhuis mee gekregen en een beeld gekregen hoe het in het ziekenhuis is. Ik denk dat het ziekenhuis mij erg ligt. Mijn afdeling vind ik zeer interessant en ik denk dat ik hier veel kan leren. Ik heb op mijn eerste dag al mee mogen kijken bij een pleurapunctie. ik werd meteen door collega’s er bij betrokken en mocht meteen mee helpen met de arts. Ik ga zo veel mogelijk bij momenten zijn waar de arts bij is want ik vind de achterliggende gedachte waarom iets gebeurd altijd heel interessant om te weten. Helaas krijg ik hier nu nog weinig van mee i.v.m. de taal *ZUCHT* maar dat komt wel goed. Wel weer een extra motivatie om zelf na te denken over waarom iets gedaan wordt.

Vandaag heb ik tijdens de ochtendzorg alle patiënten hun waardes mogen meten. Bloeddruk meten ze hier met de hand en niet met een simpel apparaat net als in Nederland gedaan word dus dat was even wennen. Wat ik wel opmerkelijk vond is dat er niet veel privacy is. Een wond verzorging word gewoon gedaan op de kamer zonder gordijn dus de buurvrouw kan gewoon bijna mee kijken. Wel zijn ze weer heel streng op de hygiëne. Je mag zelfs geen bed opmaken zonder handschoenen ook al is het een nieuw laken.

Maar ondertussen is het al weer 21:00 en moet ik zo gaan slapen. Erg vroeg maar ja ik moet er iedere dag ook uit om 04:50 en geloof me dat gaat wel even duren voor ik daar aan ga wennen.

Guten nacht und bis später! x