multidisciplinair werken

Soms heb je dagen dat je je verveeld op stage? Nu denken jullie hoe kan dat nou er is altijd wel wat te doen in de zorg. Nou als je met 7 verpleegkundige en 2 stagaires op een afdeling staat waar 15 man ligt kan ik je zeggen dat er niet veel te doen is. Dat was dus mijn dag gister. Vandaag waren we weer met zo veel dus ik dacht laat ik eens even assertief doen en heb gezegd dat als we met zo veel zijn ik graag vandaag wat interessante dingen wil zien.  En dat is zeker gelukt! Dit heb ik vandaag gedaan:

Lumbaalpunctie geassisteerd                                                                                                 Bij een lumbaalpunctie wordt voor onderzoek via een ruggenprik wat hersenvocht uit je lichaam gehaald. De ruggenprik wordt met een dunne holle naald uitgevoerd. Hersenvocht is het vocht dat om je hersenen en ruggenmerg heen zit. Dit werd gedaan bij een meisje van 23 die in China studeert en daar meerdere epileptische aanvallen heeft gehad terwijl deze diagnose niet bekent was bij haar. Zo wil de arts verder onderzoek doen naar de plotselinge aanvallen. Het meisje was erg bang voor de punctie en wilde dat ik haar hand vast hielt. Dit begrijp ik heel goed want eerlijk gezegd zou ik ook doodsbang zijn. Ik was al bang voor bloedprikken laat staan even deze naald in je rug. Voor bloedprikken ben ik overigens niet bang meer HA-HA.

Bronchoscopie                                                                                                                              Het duurde heel lang voor mijn patiënt aan de beurt was. Er waren nog 2 mensen voor haar en er kwam toen ook nog een noodgeval tussen.  Mevrouw was er erg rustig onder ze vertelde mij dat ze 6 jaar geleden longkanker heeft gehad en nu weer last van haar longen had. Dus ik vroeg haar of ze angstig was maar ze zei ik heb alle vertrouwen in jullie en kan me wel druk maken maar daar heb ik niks aan. Toen mochten we eindelijk naar binnen. De arts was erg vriendelijk en vond het goed dat ik mee keek. Voor de mensen die niet weten wat een bronchoscopie is:

Bij een bronchoscopie worden de luchtwegen van binnen bekeken via een door de mond of neus ingebrachte bronchoscoop hier zit een cameraatje in en de mogelijkheid om een biopsie te maken.

Als eerst werd mijn patiënt onder narcose gebracht, dit gebeurde erg snel. Toen de slang bij mw. in haar keel ging hoorde je luid een stikkend geluid ik kan het niet anders omschrijven het is continu of iemand kokhalst dat geluid. Dit vond ik in het begin een beetje akelig. Ik weet niet waarom maar ik dacht dat het stil zou zijn. dom eigenlijk want je bent onder narcose maar je lichaam functioneert natuurlijk wel gewoon optimaal. Via een groot scherm kon ik nu de bronchiën van de mevrouw voor mij op de tafel zien. Het zag er naar uit dat er een ontsteking zit. Je zag dat er bloed in de longen aanwezig was en dat de kleur erg rood was van sommige delen. De arts heeft me nog een rondleiding geven in de longen (klinkt raar maar zo is het wel) er werd nog een biopsie gemaakt en toen was het over. De slang ging er met een vaart uit en het beeld was verdwenen.

Toen mw. weer bij kwam na een aantal minuten een beetje brabbelen was het eerste wat ze vroeg of ik het interessant had gevonden en of ik wat geleerd heb. Ik heb mw. terug naar haar kamer gebracht en haar hartelijk bedankt! Het mag dan geen grote operatie of iets super vets zijn. ik vond het echt een hele leuke ervaring.

Helaas was ik te laat voor mijn afspraak om bij een TTE te kijken.Transthoracale echocardiografie (TTE) Echografie waarbij een speciale sonde op uw borstkas wordt geplaatst om via geluidsgolven (echo's) het hart en de bloedsomloop in het hart in beeld te brengen. Maar wie weet kan ik dit nog een keer mee maken.

Neurotech                                                                                                                                         Hier op de afdeling hebben we een aantal Unfall-chirurgie patiënten. Dit zijn patiënten met een gebroken arm/been of die een operatie aan hun knie hebben noem het maar op. Dan werken onze fysiotherapeuten met Neurotech een klein apparaatje dat atrofie of verzwakking van de spieren voorkomt. Ook helpt het tegen de pijn en voorkomt veneuze trombose in de kuitspier. Het is een apparaat dat via sensoren stroom geleid naar je spieren toe. Natuurlijk vroeg ik me af of dit pijn doet…. Soms denk ik dat alles hier namelijk pijn doet. Dus ik vroeg of ik het kon proberen. We hebben een fysiotherapeut hier op de afdeling en die man is echt goed geleerd en ik heb het geluk dat hij mij veel wil leren hij betrekt me overal bij. Dus ik die sensoren op mijn arm, een beetje spannend vond ik het wel. Hij begon op stand 1. Het kriebelde een beetje vond ik best een grappig gevoel. Toen we doorgingen naar de hoogste stand merkte ik dat ik lichtelijk de controle van mijn spieren verloor. Ik voelde ze spannen maar niet door mij. Dit was een gek gevoel maar totaal niet pijnlijk meer alsof je hand slaapt. (zie mijn laatste foto)

Al met al het was een mooie leerzame dag! Morgen nog een dagje en dan vertrek ik in de nacht een weekendje naar Nederland. Eens kijken of ze me daar nog niet vergeten zijn ;-)